Blijmaak case: Juwelier van den Mosselaar
"Oh, dan moet je bij Chantal van Shopology zijn!"
Tjeerd en ik hebben in 2016 de zaak van zijn ouders overgenomen en wij zijn eerst begonnen om alles organisatorisch in te richten zoals wij dat zagen en wilden hebben. Toen dat klaar was gingen we verder met wat we dan belangrijk vonden. Dat was zorgen dat het personeel goed getraind werd in het verkopen van ons assortiment. Het personeel dat er toen werkte, werkte er echt al 10 jaar en verkocht al 10 jaar lang de sieraden zoals ze dat min-of-meer zichzelf in die 10 jaar hadden aangeleerd. Volgens mij kun je altijd wel scholing en tips en tricks gebruiken, dus vandaar dat we dachten daar gaan we samen met ons personeel aan werken. Ik had het er toen over met een vertegenwoordigster en die zei gelijk "oh, dan moet je bij Chantal van Shopology zijn!". Op die manier is het eigenlijk zo gekomen.
Pas toen we die training gingen volgen bij Chantal zagen we, jeetje dit doen we helemaal niet handig!
Kwam er iemand voor een gouden bedeltje dan lieten ze die klant de gouden bedeltjes zien. Dan was het 'oké deze wordt het, we pakken het leuk in en tot de volgende keer'. Dat was hoe het ging en op zich was dat ook prima. We hadden een leuke omzet en het was niet zo dat we echt tegen dingen aanliepen omdat we ook niet beter wisten. Pas toen we die training gingen volgen bij Chantal zagen we, jeetje dit doen we helemaal niet handig. Of hee, hoe kunnen we dat beter doen? Dus eigenlijk kwamen de frustraties pas tijdens dat proces. Omdat we eerst van niets wisten en dachten dat het wel prima ging zo.
Niet even een traininkje en dat is het dan.
Ik wilde dus niet een verkooptraining waarbij het personeel een of ander trucje leerde, dit uitvoerde en vervolgens jaren later zou zeggen: "oh ja zo´n training hebben we ook een keer gehad, wat was dat ook alweer?" Zo'n training wilde ik echt niet. Ik wilde iets wat binnen het team zou blijven bestaan. Daarom wilde ik ook een langer traject. Niet even een traininkje en dat is het dan. Nee, echt wel een traject met meerdere trainingen, met tussenpozen daarin zodat je terug kan pakken daarop met elkaar. Dat het echt iets zou worden van het bedrijf en niet zomaar 'ik doe een training, ik pak mijn jas ik doen een plas en alles blijft zoals het was'. Dat wilden we absoluut niet. Als je dan gaat kijken, ik vond het sowieso lastig want er worden zoveel trainingen aangeboden, maar wat is nou goed en wat niet? Omdat die vertegenwoordigster met wie ik zo'n hele goede klik had, gelijk zei dat ik Chantal moest hebben, dacht ik nou dan ga ik die gewoon bellen.
Dan zeiden ze van "oh nee dat mogen we niet van Chantal, dat moeten we anders doen!"
We zagen al heel snel dat de training nut had. Dan zeiden ze van "oh nee dat mogen we niet van Chantal, dat moeten we anders doen!" Op die manier zagen we dat al heel snel. Maar er kwam ook weerstand vanuit het personeel, sommige personeelsleden zeiden "Ja dag, ik doe het al 25 jaar op deze manier en ik ga het echt niet ineens anders doen omdat een of ander vrouwtje zegt dat dat zo moet." Op die manier schift het personeel zich ook en neem je van sommige mensen afscheid, die dus eigenlijk ook niet in je team blijken te passen. Het mooie is dat je dan een team overhoudt waar je echt mee verder kan en wil. Dat iedereen ook achter onze missie en visie staat en daarmee bezig is.
Je ziet gelijk dat ze er echt mee bezig zijn. Die herhaling is zo goed.
We hadden bijvoorbeeld afgelopen maandag weer een training van Chantal en dan hoor ik op dinsdag al een collega zeggen van "nou ik heb er nog wat over nagedacht en ik denk dat ik het nu zo aan ga pakken". En dan hoor ik een andere collega een openingszin gebruiken naar klanten toe, die ze anders nooit zouden gebruiken. Je ziet zo gelijk dat ze er echt mee bezig zijn. Die herhaling is zo goed. Je valt toch altijd wel weer terug in sommige oude gewoontes, je leert altijd wel weer wat nieuws en het frist weer even op. Ik vind dat altijd heel goed en merk dat als je dat niet doet dat het wel weer een beetje naar de achtergrond raakt. Doordat we het er nu steeds weer bij pakken, blijven mensen wel geprikkeld. Dat is de kracht van de herhaling.
Onze omzet is ook echt flink gestegen.
We hebben nu een team over wat er echt staat en onze visie deelt en daar enthousiast over is en er al verder mee is. Dat geeft heel veel energie. Je wordt ook wel kritischer. Als er nu een klant zonder aankoop de winkel uit loopt denk je toch 'verdorie waar is het mis gegaan? Wat moeten we de volgende keer anders doen en wat kunnen we beter doen?' Je gaat kritischer kijken naar jouw eigen handelen en het handelen van het personeel. Daar praten we dan ook samen over, over wat we niet handig hebben aangepakt of anders hadden kunnen doen. Onze omzet is ook echt flink gestegen. Nu weet ik natuurlijk niet hoe die gestegen zou zijn als we gewoon op de oude manier door waren gegaan, maar ik merk zeker wel dat we beter worden in verkopen.
Het is ook een soort teambuilding. Het is ook gewoon leuk.
Wat opvalt is dat je de saamhorigheid in het team er ook door vergroot. Het is ook een soort teambuilding. Tussen de trainingen door hebben we een grote flipover in onze werkplaats en kantine staan. Ik schrijf daar iedere twee weken iets op dat te maken heeft met de trainingen van Shopology. Bijvoorbeeld: "Welke kleur ogen heeft jouw klant?" of "Bedenk eens een leuke openingszin". Dat soort dingen. Iedereen krabbelt er ook iets op. De een is fanatieker dan de ander, maar op die manier blijft het ook onder de aandacht. Er wordt onder de koffie ook met elkaar over gesproken. Sommige gesprekken zijn hilarisch, het is ook gewoon leuk.
Daar zijn we mee aan de slag gegaan en we zien inderdaad dat bepaalde producten meer of beter verkocht worden.
Ook wel dat we met Chantal hebben gesproken over de aanpak van bijverkoop. Daar zijn we mee aan de slag gegaan en we zien inderdaad dat bepaalde producten meer of beter verkocht worden. Dat zie je en wat ook een heel duidelijk verschil is is dat we allemaal heel kritisch zijn geworden op de winkels waar we zelf klant zijn. Daar is vaak nog veel verbetering mogelijk, soms wordt je ergens niet eens begroet! We zeggen dan, hier zou Chantal eigenlijk heen moeten. Best erg, winkelen is er minder leuk van geworden nu je zelf weet hoe je het beter kan doen merk je in hoeveel winkels je gewoon slecht geholpen wordt.
De wereld zou er mooier uitzien met meer blijmakers. De mensen zouden het overal veel leuker hebben.